Un informe da Garda Civil de 1940 identificaba a 15 "escapados" en Ferrolterra. Deles 10 eran de Regüela. Pero a todos eles invadiulles unha certa desesperanza ao finalizar a II Guerra Mundial. Esperaban que os paises democráticos, despois de derrotar a Hitler e a Mussolini, interviran tamén en España para eliminar á dictadura de Franco. Pero os aliados limitáronse a unha condena da ONU, e o novo equilibrio político entre bloques non facía pensar nunha inminente intervención.

Os escapados contrataron entón un barco de pesca do atún para que os levara a Francia. O embarque fíxose na praia de Vicedo na noite do 12 ao 13 de decembro de 1946. A travesía durou 6 dias e convertiuse nunha aventura tremenda xa que os colleu un temporal e puideron manter o rumbo a duras penas. Acabouselles o combustible e tiveron que queimar parte da ponte do barco para poder chegar a porto. Algúns deles quedáronse en Francia, outros foron a Venezuela e outros a Estados Unidos. Os que non morreron puideron retornar as súas casas coa chegada da democracia.

Con anterioridade, xa fixeran un intento de cruzar a fronteira por Portugal. Contrataron a un portugués que vivia en Lavandeira e que dispoñía dun automobil. Pasaron a fronteira e ao baixar do coche se lles botou enriba a policia, pero lograron fuxir a través do monte. O portugués pasaría 9 anos no cárcere, despois de ser entregado ás autoridades españolas.

Amador Barcia, Evaristo Eibe, Higinio Vilar Pereira, Manuel Piñeiro Antón (do Menor), Manuel Rodriguez (Porcar), Antonio Vilar Pereira e Manuel Vilar, foron os guerrilleiros de Regüela que lograron escapar a Francia na fuga de Vicedo.

(Continuará)