Galicia como reino, segue contando con persoalidade política propia durante máis de mil anos, dez séculos que foron silenciados e ocultados pola historiografía oficial. No ano 1230 morre o rei Afonso VIII e foi coroado o seu fillo Fernando III que xa era rei en León. Na persoa dese monarca uníanse as dúas coroas, a galego-leonesa e a castelá. Mais isto non supuxo de momento a unión administrativa dos reinos, que conservaron os seus respectivos usos tradicionais. No reino galego-leonés continuou vixente o código do Liber Iudicium, e ata o século XIV as Cortes de cada un deles seguíronse a reunir case sempre de forma independente. O novo código de leis aprobado en 1348 para Castela nas Cortes de Alcalá houbo de ser a continuación referendado para Galicia-León noutras Cortes en 1349. A unión tampouco tivo repercusión cultural. Da segunda metade dese século son as Cantigas de Santa María, compostas polo rei Afonso X (fillo e sucesor de Fernando III) nas que se percibe un idioma vivo, falado usualmente polo propio monarca.